
Helin Jung บรรณาธิการบริหารและนักเขียนประจำเว็บไซต์ cosmopolitan.com ได้บอกเล่าเรื่องราวการทำศัลยกรรมตั้งแต่อยู่ชั้นมัธยมเพราะแม่!! เรามาเริ่มฟังเรื่องราวของเธอไปพร้อมๆ กันเถอะค่ะ
เมื่อไหร่ก็ตามที่ Helin บอกกับคนอื่นๆ ว่าแม่ของเธอให้เธอไปทำศัลยกรรม คู่สนทนาก็มักจะพูดตอบกลับมาว่า “แม่ของเธอทำแบบนี้จริงๆ เหรอ” นี่คือคำตอบของคนที่ได้ฟัง ซึ่งตอบด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง
“นั่นมันแย่มากเลยนะ” พวกเขาพูดถึงแม่ของเธอ
Helin ก็เคยคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่อีกต่อไปแล้ว เรามาฟังที่ Helin อธิบายกันค่ะ
Helin เล่าว่า พ่อแม่ของเธอเป็นผู้อพยพมาจากเกาหลี มาอาศัยอยู่ในอเมริกา เธอจึงเกิดที่นี่และต้องอาศัยอยู่ในอเมริกาตลอดชีวิต
มีความจริงที่ไม่สามารถหลีกหนีได้นั่นก็คือ ดวงตาของเธอที่มีลักษณะพิเศษ ดวงตาเล็กๆ หนังตาหนาๆ ที่แทบจะมองไม่เห็นดวงตาของเธอเลย นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดๆ เลย
เมื่อ Helin ยังเด็ก เธออยากจะดูสวยเหมือนกับพี่สาวที่เป็นญาติของเธอ เธอจึงติดเทปกาวทำเป็นตาสองชั้นบนใบหน้าของเธอ แม้ว่ามันจะดูตลก และเมื่อนึกๆ ดูในตอนนี้เธอคิดว่า มันเหมาะแค่กับคนที่อยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ไม่มีเงินที่จะทำมัน ช่างเป็นการเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ไร้ประโยชน์จริงๆ
เมื่อเธอเข้าเรียนมัธยม เธอสังเกตเห็นว่า แทนที่เพื่อนผู้หญิงในชั้นจะเสียเวลาไปกับเทปกาว กลับเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการพึ่งมีดหมอ พวกเพื่อนๆ จะหายไปในช่วงซัมเมอร์ และกลับมาในช่วงฤดูใบไม้ร่วง โดยที่เพื่อนหนึ่งหรือสองคนมีตาที่ใหญ่ขึ้นและมีชั้นตาเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน (พวกเขาไม่ได้มีการทำจมูกและเสริมคางเกิดขึ้นจนจบมหาลัย) ตาสองชั้นเป็นลักษณะที่เป็นที่ต้องการของคนส่วนใหญ่ อืมมม..มันก็ดูดีทีเดียว
ช่วงปิดเทอมขึ้นมอปลายปี 3 หลังจากที่ Helin ผ่าตัดตาสองชั้นได้ไม่นาน เธอก็ไปหาเพื่อนร่วมชั้นของเธอทันที แต่แล้วความน่าอึดอัดก็เกิดขี้น เพราะแผลเปลือกตาของ Helin ยังไม่หายสนิทและดูเหมือนว่าจะมีอาการแพ้ Helin ยังไม่ได้คุยกับเพื่อนเกี่ยวกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปบนใบหน้าของเธอ มันเป็นเรื่องยากที่จะพูดคุยกันอย่างจริงจังในเรื่องนี้ เมื่อ Helin เดินกลับบ้าน เธอคิดถึงเรื่องนั้น ว่ามันน่าเศร้าที่เพื่อนของเธอทำเฉยเมยใส่
ตอนนั้นแม่ของ Helin แนะนำการทำศัลยกรรมตาสองชั้นให้กับเธอ และแม้ว่า Helin จะสงสัยเสมอว่า แม่มีเงินมากขนาดที่ให้เธอไปทำศัลยกรรมได้หรอ แม่ก็แค่ทำเหมือนว่ามันเกิดขึ้นได้ละกัน และบอกกับ Helin ว่า “ลูกสามารถเริ่มต้นมหาลัยที่สดใสได้” แม้ว่าตอนนี้เธอจะเห็นแล้วว่า เทคโนโลยีทำให้เธอดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก แต่ไม่มีใครรู้ว่า เมื่อคนๆ หนึ่งเริ่มเสริมความงาม (ด้วยมีดหมอ) สำเร็จไปขั้นหนึ่ง ก็จะอยากเสริมความงามในส่วนอื่นๆ และถ้าห้ามไม่ได้ก็จะกลายเป็นการเสพติดศัลยกรรม!
(source: girlydrop)
Helin รู้สึกไม่พอใจ และอยากตะโกนดังๆ แม่ของเธอจะได้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องทำศัลยกรรมพลาสติกอีก มันไม่ใช่ว่า Helin มีความสุขกับหน้าตาของตัวเองหรอกนะ ที่จริงแล้ว Helin บอกอย่างซื่อสัตย์ว่า เธอไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมเธอถึงได้ต่อต้านการทำศัลยกรรม
แม้ว่าเธออยากลบความเป็นเกาหลีออกจากใบหน้าของตัวเอง แต่เธอก็ยังกลัวว่าการศัลยกรรมมันจะติดตัวไปถาวรมั้ย? มั่นใจใช่มั้ย ว่าจะไม่มีข้อผิดพลาดระหว่าการทำศัลยกรรม? หน้าของเธอจะออกมาเลวร้ายกว่านี้รึเปล่า? แต่สิ่งที่เกิดขึ้นลึกลงไปกว่านั้น คือเธอรู้ว่าแม่หวังดีกับเธอ
แต่ที่จริงตอนนั้นเธอแค่หวังให้แม่เพิ่มความั่นใจให้เธอว่า ทุกส่วนบนใบหน้าของเธอมันดีอยู่แล้ว ทั้งดวงตา, แก้มที่กลมเป็นดวงจันทร์ และผิวที่ซีดของเธอก็ดูสวยได้ แต่แม่ของ Helin กลับไม่ได้พูดแบบนั้น..
หนึ่งปีผ่านไป Helin มานึกได้ว่าทำไมแม่ของเธอ พยายามปกป้องเธอด้วยการไล่ให้เธอทำศัลยกรรม เพราะทุกสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตแม่ของเธอเคยเผชิญมาทั้งหมด ตัว Helin เองก็ต้องเจออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตลอดชีวิตของเธอ ทั้งคำดูถูกและคำล้อเลียนจากคนรู้จัก – เธอกล่าวว่า “แม้ว่าพวกเราจะจน เกลียดชังตัวเอง และรู้สึกปะหลาดเล็กๆ แต่มันก็เป็นเรื่องที่ไม่น่าเก็บมาใส่ใจ ถ้าเราอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง”
เธอไม่ได้ไปทำตาเพิ่มอีกตั้งแต่จบชั้นมัธยม เธอให้เครดิตดวงตาของเธอกับแม่ แม่ของเธอก็ไม่ได้พูดถึงดวงตาของเธออีก แต่แม่ยังคงพยายามจะให้เอากระและฝ้าออกไปจากใบหน้าของเธอให้ได้ Helin หยุดตัดสินคนอื่น และพยายามเข้าใจความรู้สึกของคนที่พยายามจะเปลี่ยนใบหน้าตัวเอง
ในตอนนี้แม่ของ Helin บอกกับเธอว่า ในทุกๆ ปีที่ผ่านมา สิ่งที่แม่เคยพูดนั้นมันผิด! และแม่ของเธอก็ไม่ได้พูดให้เธอไปทำศัลยกรรมเพิ่มอีกเลย
หลงใหลในความเป็นญี่ปุ่น~ ชอบเล่าเรื่องราวผ่านตัวหนังสือ ยินดีที่ได้รู้จักนะ : )